Όπως δημόσια τοποθετήθηκα και στη Γενική συνέλευση θα ήθελα να πω τα εξής:
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να συγχαρούμε και να αναγνωρίσουμε τον κόπο των συναδέλφων που εργάστηκαν για την εκπόνηση του κώδικα Δεοντολογίας Οδοντοτεχνιτών .
Ωστόσο, στο άρθρο 7 παράγραφος 3 υπάρχει γενικότητα και ασάφεια που πιθανώς στο μέλλον να δημιουργήσει προβλήματα στην ελευθερία του επιστημονικού λόγου . Προκύπτουν ερωτήματα . Τι θεωρείται επίκριση ή αποδοκιμασία ; Θα απαγορεύεται στον Οδοντοτεχνίτη να αναφέρεται προφορικώς ή γραπτώς σε έγκυρα δημοσιευμένα επιστημονικά άρθρα και συγγράμματα καθηγητών Οδοντιατρικής ή Οδοντοτεχνικής που αναφέρουν π.χ. <<αποτυχίες μεταλλοκεραμικών αποκαταστάσεων λογω λανθασμένης ή ανακριβούς παρασκευής των δοντιών στηριγμάτων >> ή <<αναξιόπιστα αποτυπώματα , κλινικά κριτήρια αποδοχής ή απόρριψης>> κ.τ.λ. ;
Δηλαδή θα θεωρείται επίκριση η αναφορά σε υπαρκτά προβλήματα που έχουν συνέπειες τεχνικής φύσεως ;
Η γενικότητα και ασάφεια της προαναφερθείσας παραγράφου μήπως αντιβαίνει στο άρθρο 55 παράγραφος 1 του νομού 4461 ότι σκοπός του συλλόγου είναι η προαγωγή και ανάπτυξη της Οδοντοτεχνικής ως ανεξάρτητης και αυτόνομης επιστήμης και τέχνης ;
Όπως τίθεται αυτή η απαγόρευση δεν αποτελεί εν δυνάμει κίνδυνο περιορισμού της ελευθερίας του επιστημονικού λόγου που θα έχει αρνητικές συνέπειες στην <<παροχή υπηρεσιών υψηλής στάθμης στο κοινωνικό σύνολο >> όπως προβλέπει ο νομός αυτός ;
Προτείνω να γίνει πιο σαφές στη διατύπωση όπως π.χ. <<ο Οδοντοτεχνίτης οφείλει σε δημοσιές αναφορές του που αφορούν τις επαγγελματικές σχέσεις Οδοντιάτρων-Οδοντοτεχνιτών να τεκμηριώνει τον λόγο του με έγκυρα δημοσιευμένα επιστημονικά – τεχνικά επιχειρήματα , να περιορίζει τον λόγο του σε θέματα της συνεργασίας που επηρεάζουν το επαγγελματικό του αντικείμενο και να μην επεκτείνεται σε αμιγώς κλινικά θέματα , σεβόμενος το έργο των Οδοντιάτρων >>.
|