Στις 23-07-2021 ετέθησαν σε ισχύ οι διατάξεις του Νόμου 4820/2021, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται τα άρθρα 205 – 207, δυνάμει των οποίων καθιερώνεται η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού.

Ειδικότερα, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 206 παρ. 1-2 του Νόμου 4820/2021, «1α. Για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, εμβολιάζεται υποχρεωτικά κατά του κορωνοϊού COVID-19 όλο το προσωπικό των ιδιωτικών, δημόσιων και δημοτικών μονάδων φροντίδας ηλικιωμένων και φροντίδας ατόμων με αναπηρία (ιατρικό, παραϊατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό και υποστηρικτικό προσωπικό), ήτοι:

(α) Κέντρα αποθεραπείας και αποκατάστασης του άρθρου 10 του ν. 2072/1992 (Α` 125).

(β) Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης για άτομα με ειδικές ανάγκες του άρθρου 30 του ν. 2072/1992.

(γ) Στέγες Αυτόνομης Διαβίωσης Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες της απόφασης του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας υπό στοιχεία Π4β/οικ.4681/1996 (Β` 825).

(δ) Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων της παρ. 5 του άρθρου 1 του ν. 2345/1995 (Α` 213).

(ε) Θεραπευτήρια Χρονίως Πασχόντων του π.δ. 631/1974 (Α` 271).

(στ) Κλειστές δομές των Κέντρων Κοινωνικής Πρόνοιας του άρθρου 9 του ν. 4109/2013 (Α` 16), στις οποίες φιλοξενούνται ηλικιωμένοι ή άτομα με αναπηρία.

(ζ) Ιδρύματα περίθαλψης χρονίως πασχόντων του άρθρου 28 του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας της 31ης Οκτωβρίου 2018 (Β` 4898).

(η) Οικοτροφεία του άρθρου 30 του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας.

(θ) Ειδικά ιδρύματα του άρθρου 6 του ν. 861/1979 (Α` 2).

(ι) Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων της απόφασης του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας υπό στοιχεία Π1γ/ΑΓΠ/οικ.14963/2001 (Β` 1397).

(ια) Κέντρα Διημέρευσης Ημερήσιας Φροντίδας της απόφασης του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων υπό στοιχεία Π4α οικ.4633/1993 (Β` 789).

(ιβ) Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών και Ατόμων με Αναπηρία (ΚΔΑΠΑμεΑ) του άρθρου 2 του ν. 4756/2020 (Α` 235), και

(ιγ) Το προσωπικό που απασχολείται στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι».

1β. Για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, μετά την παρέλευση της προθεσμίας της παρ. 6, κάθε νεοεισερχόμενος φιλοξενούμενος στις ανωτέρω μονάδες πρέπει υποχρεωτικά να είναι πλήρως εμβολιασμένος κατά του κορωνοϊού COVID-19.

2. Για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, εμβολιάζεται υποχρεωτικά κατά του κορωνοϊού COVID-19 όλο το προσωπικό (ιατρικό, παραϊατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό και υποστηρικτικό) σε ιδιωτικές, δημόσιες και δημοτικές δομές υγείας (διαγνωστικά κέντρα, κέντρα αποκατάστασης, κλινικές, νοσοκομεία, δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, μονάδες νοσηλείας, Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας και Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας)».

Σημειωτέον, ότι σύμφωνα με την παράγραφο 6 του ιδίου ως άνω άρθρου, «Ο εκάστοτε εργοδότης ή υπεύθυνος μονάδας οφείλει να ενημερώνει τους εργαζόμενους με κάθε πρόσφορο μέσο για τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το παρόν άρθρο. Στην περίπτωση της παρ. 1, το υπόχρεο προσωπικό πρέπει να έχει λάβει την πρώτη ή τη μοναδική δόση έως τις 16 Αυγούστου 2021, η δε ολοκλήρωση του εμβολιαστικού κύκλου πρέπει να γίνει σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες και στον προβλεπόμενο χρόνο. Στην περίπτωση της παρ. 2, το υπόχρεο προσωπικό πρέπει να έχει λάβει την πρώτη ή τη μοναδική δόση έως την 1η Σεπτεμβρίου 2021, η δε ολοκλήρωση του εμβολιαστικού κύκλου πρέπει να γίνει σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες και στον προβλεπόμενο χρόνο. Στην περίπτωση μη τήρησης της υποχρέωσης αυτής, επέρχονται οι ακόλουθες συνέπειες:

α) Ειδικώς στην περίπτωση εργαζομένων των παρ. 1 και 2 σε φορείς του δημοσίου τομέα, υπό την έννοια της περ. (α) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α` 143), με απόφαση του επικεφαλής του Φορέα επιβάλλεται, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης, το ειδικό διοικητικό μέτρο της αναστολής καθηκόντων για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας. Κατά τον χρόνο αναστολής καθηκόντων, ο οποίος δεν λογίζεται ως χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας, δεν καταβάλλονται αποδοχές. Με τη συμπλήρωση δεκατεσσάρων (14) ημερών από την ολοκλήρωση του εμβολιασμού, η αναστολή αίρεται με όμοια απόφαση.

β) Σε κάθε άλλη περίπτωση πλην της περ. (α), ο εργοδότης υποχρεούται να μην κάνει δεκτή την παροχή της εργασίας του εργαζομένου και απαλλάσσεται από την υποχρέωση καταβολής αποδοχών για το χρονικό διάστημα μη παροχής εργασίας λόγω εφαρμογής του παρόντος. Το προηγούμενο εδάφιο εφαρμόζεται και σε συμβάσεις έργου, παροχής ανεξαρτήτων υπηρεσιών, καθώς και σε συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας δανειζόμενου προσωπικού ή προσωπικού που συμβάλλεται με εργολάβο. Στον εργοδότη που απασχολεί προσωπικό κατά παράβαση του παρόντος, επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο βα) δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ για κάθε παράβαση και έως πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ και, ββ) σε περίπτωση υποτροπής, που διαπιστώνεται σε επανέλεγχο, είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ για κάθε παράβαση και έως διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ».

Εν προκειμένω είναι σαφές, ότι ο νομοθέτης επιθυμεί να επιβάλλει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού σε εργαζόμενους, οι οποίοι έρχονται σε άμεση επαφή με ασθενείς, νοσηλευομένους ή μη, που καθίστανται αποδέκτες υπηρεσιών υγείας στις πάσης φύσεως δομές παροχής αντίστοιχων υπηρεσιών, ενόψει της υψηλής μεταδοτικότητας του συγκεκριμένου ιού.

Ενόψει των ανωτέρω ερμηνευτικώς θα πρέπει να γίνει δεκτό, ότι το προσωπικό που απασχολείται σε ιδιωτικά οδοντοτεχνικά εργαστήρια δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των ως άνω ρυθμίσεων, ιδίως κατά το μέρος που οι οδοντοτεχνίτες εργάζονται σε δικό τους χώρο, χωρίς να έρχονται σε επαφή είτε με ασθενείς, είτε εν γένει με το κοινό.

Υπενθυμίζεται στο σημείο αυτό, ότι σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 1 του Νόμου 1666/1986, «Έργο  του  οδοντοτεχνίτη  είναι  η  κατασκευή  στο   χώρο   του εργαστηρίου προσθετικών  εργασιών,  σύμφωνα  με  γραπτές  οδηγίες και εντολές του παραγγέλλοντος οδοντιάτρου».

Επιπλέον, σύμφωνα με τις παραγράφους 3 και 4 του ιδίου ως άνω άρθρου, «3.  Ο  οδοντοτεχνίτης  απαγορεύεται  να έχει επαγγελματικές επαφές ή συναλλαγές με άτομα που έχουν ανάγκη οδοντοπροσθετικής εργασίας και να επεμβαίνει με οποιοδήποτε τρόπο και για οποιοδήποτε λόγο στη στοματική κοιλότητα.

4. Απαγορεύεται στον οδοντοτεχνίτη να κατέχει  και  να  χρησιμοποιεί υλικά,  μηχανήματα,  όργανα  ή  εργαλεία  για  έλεγχο  ή  επέμβαση στη στοματική κοιλότητα, καθώς και να διατηρεί σχετικό υλικό και  μηχανικό εξοπλισμό».

Με τις παραπάνω διατάξεις επιβεβαιώνεται πλήρως ο προαναφερθείς ισχυρισμός μας, ότι δηλαδή οι οδοντοτεχνίτες δεν έρχονται σε επαφή με ασθενείς, με αποτέλεσμα να μην εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων περί του υποχρεωτικού εμβολιασμού. Οι οδοντοτεχνίτες όμως που εργάζονται στο Δημόσιο, εμπίπτουν αναλόγως και στις εκάστοτε αποφάσεις της Υπηρεσίας στην οποία απασχολούνται.

Σε κάθε περίπτωση επισημαίνεται, ότι εφόσον γίνει χρήση της εξουσιοδοτικής διάταξης της παραγράφου 7, σύμφωνα με την οποία «Με κοινή απόφαση των Υπουργών Υγείας, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Εσωτερικών, Ψηφιακής Διακυβέρνησης και του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού, δύνανται να εξειδικεύονται και να επεκτείνονται οι κατηγορίες των προσώπων που υποχρεούνται σε εμβολιασμό (…)», με αποτέλεσμα την ρητή επέκταση του μέτρου και επί των οδοντοτεχνιτών, ο ΠΣΟ θα ενημερώσει εκ νέου τα μέλη του με email. Πέρα όμως από το αν μας υποχρεώσουν ή όχι, επισημαίνεται ότι ο ΠΣΟ τάσσεται ευθέως υπέρ του Εθνικού Εμβολιαστκού Προγράμματος, απευθύνοντας σαφή έκκληση προς όλα τα μέλη του να σπέυσουν να εμβολιαστούν, εφόσον δεν το έχουν ήδη πράξει, στο πλαίσιο μιας ελάχιστης ατομικής ευθύνης έναντι του κοινωνικού συνόλου και ιδίως των πλέον ευπαθών ομάδων που οφείλουμε άπαντες να προστατεύσουμε.