Συνάδελφοι,
Αντιπαρερχόμαστε των όσων υβριστικών για το Κεντρικό Διοικητικό Συμβούλιο σχολίων αναφέρονται σε αναρτήσεις στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης του γνωστού σχολιαστή.
Επί της ουσίας απαντάμε στα ζητήματα τα οποία τίθενται σχετικά με την πρόταση του ΠΣΟ περί της εισαγωγής διατάξεως σχετικής με την άσκηση του οδοντοτεχνικού επαγγέλματος.
Προφανώς ο επίδοξος σχολιαστής δεν ανάγνωσε (ή σκοπίμως δεν παρουσιάζει) το σύνολο της πρότασης. Η πρόταση ομιλεί περί των πράξεων αρμοδιότητας οδοντοτεχνίτη, οι οποίες θα πρέπει να εκτελούνται αποκλειστικά και μόνον στους ειδικώς αδειοδοτημένους χώρους όπου εργάζονται κατά την κείμενη νομοθεσία.
Εν προκειμένω, ως πράξεις αρμοδιότητας οδοντοτεχνίτη προφανώς, κατά την κοινή λογική και πείρα, εννοούνται όλες οι οδοντοτεχνικές εργασίες, που συνδέονται με τα επαγγελματικά δικαιώματα των οδοντοτεχνιτών. Οποιαδήποτε παρερμηνεία αποτελεί μόνον προϊόν νοσηρής φαντασίας ή εξυπηρέτησης άλλων σκοπιμοτήτων.
Εξάλλου, με την φράση «ειδικώς αδειοδοτημένοι χώροι όπου εργάζονται κατά την κείμενη νομοθεσία» προφανώς εννοούνται τα οδοντοτεχνικά εργαστήρια, που λειτουργούν κατόπιν λήψεως της νομίμου αδείας. Άραγε για κάποιους η κείμενη νομοθεσία δεν είναι σαφής, ώστε να χρήζει περαιτέρω διευκρινίσεων ;
Υπενθυμίζεται, επιπλέον, ότι σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 33 παρ. 2 του Νόμου 3329/2005, όπως αυτές αντικαταστάθηκαν από τις διατάξεις του άρθρου 34 του Νόμου 4316/2014, όπως παράδειγμα : «Οι πτυχιούχοι του Τμήματος Φυσικοθεραπείας των Ανώτατων Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της χώρας αξιολογούν, επιλέγουν και εκτελούν τις πράξεις φυσικοθεραπευτή, όπως αυτές προβλέπονται στο β.δ. 411/1972, το π.δ. 29/1987 και το π.δ. 90/1995, όπως ισχύουν, και περιέχονται κοστολογημένες στο Κεφάλαιο «Φυσικοθεραπείες» του π.δ. 157/1991, όπως ισχύει, σύμφωνα με γραπτή διάγνωση ή γνωμάτευση του θεράποντος ιατρού, στους χώρους όπου εργάζονται κατά την κείμενη νομοθεσία».
Με βάση την παραπάνω διάταξη οι φυσικοθεραπευτικές πράξεις εξακολουθούν μέχρι και σήμερα να παρέχονται μόνον στα νόμιμα εργαστήρια φυσικοθεραπείας, χωρίς να ανακύπτει το παραμικρό ερμηνευτικό πρόβλημα, ενόψει της σαφούς διατύπωσης του συγκεκριμένου άρθρου, ακόμη και χωρίς την ρητή αναφορά στον όρο του εργαστηρίου φυσικοθεραπείας.
Κατά συνέπεια, ο γνωστός σχολιαστής μάλλον ο ίδιος βρίσκεται σε διατεταγμένη αποστολή, ανακαλύπτοντας ανύπαρκτα ερμηνευτικά ζητήματα και επιχειρώντας να προσφέρει έστω και απρόσφορα επιχειρήματα σε όσους εποφθαλμιούν την εκτέλεση οδοντοτεχνικών εργασιών.